Ideą - filozofią projektu jest przekształcenie wyjątkowej przestrzeni architektonicznej byłego ZESPOŁU-DWORSKO-PARKOWO-FOLWARCZNEGO na nowoczesną, pozytywną przestrzeń życiową funkcjonującego w symbiozie z naturą człowieka.
Natura oraz ludzie, którzy tworzyli to miejsce od wieków pozostawili nam wspaniałą spuściznę w postaci XVIII Parku oraz pięknego Folwarku. Wykorzystujemy te atuty i dzielimy się nimi z innymi. Przestrzeń, piękny widok z okna, śpiew ptaków to wartości które otrzymuje w prezencie każdy nowy uczestnik projektu. Wystarczy o nie dbać.
Folwark Botanica to istniejący od stuleci układ architektoniczny otwarty od południa poprzez aleję wjazdową przechodzącą bramą główną w efektowny dziedziniec otoczony od wschodu i zachodu sześcioma budynkami i od północy zamknięty budynkiem dworu.
Północną część założenia stanowi XVIII wieczny zabytkowy park o pow. ponad 60.000m2.
Koncepcja architektoniczna zakłada kompletną rewitalizację/adaptację istniejącego kompleksu uzupełnionego o zbudowane w stylu folwarku budynki mieszkalne, budynki garażowe, bramę, portiernię, siłownię, parkingi, ścieżki spacerowe, ogrody tematyczne , biotopy, ... - całość ogrodzona stylowym murem ceglanym..
Dotychczas odrestaurowano 6 budynków, zagospodarowano dziedziniec, zbudowano budynki portierni, parkingi, bramę wjazdową, wykonano brukowane drogi wewnętrzne oraz ścieżki spacerowe. Zagospodarowane zostało także przepiękne jeziorko z licznymi wysepkami i półwyspami oraz otaczającym je terenem (ścieżka spacerowo-joggingowa). Obecnie powstaje garaż na motocykle oraz siłownia z sauną infrared przeznaczona tylko dla mieszkańców.
Obecnie rozpoczęła się budowa kolejnego budynku mieszkalnego (w stylu Folwarku) oraz adaptacja zachodniej - odrestaurowanej wcześniej części Folwarku na nowoczesne wielofunkcyjne centrum (sklepy/gastronomia/gabinety lekarskie) oraz niekonwencjonalny biurowiec.
Ostatnim etapem realizacji koncepcji będzie budowa kolejnych trzech budynków mieszkalnych - konsekwentnie w stylu folwarku.
Pierwsze wzmianki o dobrach rycerskich Sparrenfelde pojawiły się w żródłach z 1243 roku.
Pierwszym wymienionym właścicielem był rycerz Albertus de Sparrenfelde. W drugiej połowie XIIIw. książe Barnim przekazuje dobra kościołowi w Szczecinie. Od XIVw. własność rodu von Wussow. Pod koniec XVIw. majątek przechodzi w ręce rodu von Ramin. Z końcem XVIIIw Filip Otto Ludwig von Wussow odkupuje Sparrenfelde, które następnie dziedziczy jego żona z domu von Stockhausen. W XIXw. majątek kilkukrotnie zmienia właścicieli by ostatecznie w 1900 roku stać się własnością Maxa Reutera który nadał Alodium Sparrenfelde dzisiejszy kształt.